Γράφει η
Εύα Τσέδου
Αν θέλαμε να δούμε με τι πραγματικά
πολεμάμε στις μέρες μας, θα βλέπαμε ότι οι εχθροί μας, σε διαβάθμιση από το
λιγότερο σημαντικό στο περισσότερο, είναι ο εαυτός μας (νοοτροπία, κουλτούρα,
εμμονές, αξίες, συνήθειες, ανάγκες), το κράτος ( παιδεία, υγεία, εφορία,
τρομοκρατία, άνιση μεταχείριση απέναντι στους νόμους, διαφθορά), τα ΜΜΕ (παραπληροφόρηση,
χειραγώγηση ) και τέλος και σπουδαιότερο οι τράπεζες ( δάνεια, κάρτες,
κατασχέσεις).
Το κακό όμως ξεκινά και καταλήγει στις τράπεζες.
Ο Έλληνας μέχρι το '90 άκουγε τη λέξη
δάνειο και έφευγε τρέχοντας. Μετά όμως ήρθαν οι τράπεζες και άλλαξαν αυτή του
την νοοτροπία. Εκμεταλλευόμενες την ανάγκη του για ένα σπίτι και το όνειρο ενός
αυτοκίνητου τον διέφθειραν με τα εύκολα δάνεια , ακόμη και όταν δεν πληρούσε
τις προϋποθέσεις για αυτά. Με πολύ ωραίο τρόπο , αριστοτεχνικά δομημένο του
έδειξαν το τυρί, αλλά έκρυψαν καλά την φάκα. Και έτσι ο Έλληνας φορτώθηκε
δάνεια και έμαθε να ζει με δανεικά , σαν τον άστεγο που βρήκε μαλακό στρώμα και
δεν μπορεί να το αποχωριστεί.
Ο καιρός περνούσε και οι τράπεζες
θησαύριζαν. Και όσο τα έπαιρναν, τόσο νέα δάνεια εφεύρισκαν (δάνεια για σπουδές,
διακοποδάνεια) για να σε περικυκλώνουν καλύτερα και σιγά - σιγά να αποκτούν τον
πλήρη έλεγχο σου. Και όσο θησαύριζαν ΕΣΕΝΑ δεν σου δίναμε ούτε κοκαλάκι
να γλύψεις φυσικά.
Όπως όμως κάθε παραμύθι , έτσι και σε αυτό,
ήρθε η ώρα να εμφανιστεί ο δράκος. Και ο δράκος δεν είναι άλλος από την κρίση.
Ήρθε η κρίση , λεφτά στις τσέπες δεν υπάρχουν για να πληρώσουν τα δάνεια και
έτσι αρχίζει η αφαίμαξη από τις τράπεζες.
Για να μπορέσουν να το κάνουν με μεγαλύτερη
δύναμη συνεταιρίζονται, απαιτούν λεφτά από κράτος ( που τα παίρνουν αφού
τα περισσότερα χρήματα των δόσεων πάνε στις τράπεζες) δεν απολογούνται σε
κανέναν, που δεν προέβλεψαν αυτό το κακό ενδεχόμενο, δεν γίνονται κοινωνοί της
«χασούρας» (όταν η αντικειμενική αξία ενός σπιτιού πέφτει, γιατί πρέπει να
χάνει μόνο ο δανειολήπτης και όχι η τράπεζα;) και το τελευταίο υπάρχει η σκέψη
δημιουργίας μιας υπερτράπεζας που θα αγοράσει όλα τα «κόκκινα» δάνεια στο 30% -
15% της αξίας τους και θα επαναδιαπραγματεύεται με τους δανειολήπτες. Αφού
θέλουν να ξεφορτωθούν τα «κόκκινα» δάνεια και μάλιστα σε εξευτελιστική τιμή,
γιατί δεν κάνουν την προσφορά αυτή στους ίδιους του δανειολήπτες, από τους
οποίους σε τόκους έχουν πάρει σχεδόν το κεφάλαιο;
Οι τράπεζες μας διέφθειραν και μας έμαθαν
στο εύκολο χρήμα, έτσι αδαείς και ευκολόπιστοι που ήμασταν. Εκμεταλλεύτηκαν τα
όνειρα και τις ανάγκες μας. Οι τράπεζες μας έμαθαν στο εύκολο χρήμα.
Και πριν προλάβετε να αντιδράσετε
σκεφτείτε: Κανένα κορίτσι που γεννιέται δεν έχει όνειρο να γίνει πόρνη, κάποιοι
δεν χτίζουν σωστά τη άμυνα του και κάποιοι άλλοι εκμεταλλεύονται τις ανάγκες ή
τα όνειρα του και καταλήγει στο καλντερίμι.
Μετά από όλα αυτά υπάρχει καμιά αμφιβολία
ΟΤΙ Ο ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟΣ ΕΧΘΡΟΣ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΤΡΑΠΕΖΕΣ;
