Γράφει η Εύα Τσέδου
Πολύ
κοινή ερώτηση με πολύ κοινή απάντηση. Ποια είναι η μεγαλύτερη αγάπη από όλες;
Μα φυσικά η αγάπη της μάνας προς το παιδί θα απαντήσουν οι περισσότεροι. Και
σχεδόν αδιαμφισβήτητα θα θεωρηθεί το σωστό.
Τι
είναι όμως αυτό που κάνει αυτή την αγάπη τόσο δυνατή; Είναι η γέννηση δλδ ότι η
μάνα βγάζει από τα σπλάχνα της το παιδί
της; Είναι ότι το παιδί είναι δικό της δημιούργημα; Δεν ξέρουμε και στην τελική
δεν μας ενδιαφέρει να μάθουμε. Το σίγουρο είναι πως η αγάπη και το νοιάξιμο της
μάνας για το παιδί είναι ατελείωτα και αστείρευτα.
Και
αυτή είναι η διαφορά από άλλες αγάπες, το νοιάξιμο. Στον έρωτα κυριαρχεί η κατάκτηση
και ο εγωισμός. Είσαι δικό μου ή θέλω να γίνεις δικό μου πάσει θυσία. Κινήσεις
και πράξεις μέσα στην υπερβολή και στον «δόλο», για να αποκτήσουμε το
αντικείμενο του πόθου μας. Λόγια εντυπωσιασμού για κατακτήσουμε το θήραμα.
Τακτικές εκτός εαυτού για να πάρουμε αυτό που θέλουμε. Και τελικά τι;
Πετυχαίνουμε τον στόχο και μετά από λίγο καιρό έρχεται η καθημερινότητα και
ισοπεδώνει τα πάντα.
Γιατί
αν τον έρωτα δεν τον ακολουθήσει το νοιάξιμο, η καταστροφή έρχεται. Το νοιάξιμο
δεν θέλει κόπο. Δεν ακολουθεί τακτικές , δεν υποκύπτει σε δόλο και εκβιασμούς.
Το νοιάξιμο έρχεται μόνο του , εγκαθίσταται χωρίς να το καταλάβεις και δεν
φεύγει ποτέ. Το νοιάξιμο δεν μπορείς να το προκαλέσεις , αλλά δεν μπορείς και
να του αντισταθείς.
Άλλωστε
αυτή είναι και η μαγεία του. Είναι τόσο αθόρυβο , τόσο μικρό και τόσο
απομυθοποιημένο που δεν το αντιλαμβάνεσαι και έτσι δεν το φοβάσαι και δεν του
αντιστέκεσαι.
Το
νοιάξιμο σε πάει αλλού, σε μέρη άγνωστα, ατραγούδιστα, άγραφα και καθημερινά.
Το νοιάξιμο φέρνει τον βουβό πόνο, όταν ο άλλος δεν είναι καλά, το θέατρο
μπροστά του ότι θα πάνε όλα καλά, οδηγεί σε όνειρα και μονοπάτια που ποτέ δεν
φαντάστηκες, σε παρασύρει όχι σαν χείμαρρος αλλά σαν ακυμάτιστη θάλασσα, δεν σε
αλλοτριώνει, σε καλυτερεύει. Το νοιάξιμο σε κάνει να αγαπάς περισσότερο τον
εαυτό σου βλέποντας σε όπως ο άλλος, σε κάνει να δημιουργείς , να συμπονάς, να
προσφέρεις, να εξυμνείς πράγματα του συντρόφου σου, να νοιώθεις περήφανος για
αυτόν, να παραβλέπεις γελώντας και να εξελίσσεσαι καθημερινά ακόμη και όταν δεν έχεις στόχους .
Για
σένα τον πολύ τυχερό/τυχερή που έχεις το νοιάξιμο στη ζωή σου, μπορεί να μην
γράφτηκαν τραγούδια, ποιήματα η ταινίες, μπορεί να μην υπάρχουν γιορτές και
εκπομπές, αλλά μην ξεχνάς ότι παρότι ο ήλιος είναι η πηγή του φωτός , οι
άνθρωποι ασχολήθηκαν περισσότερα με το φεγγάρι , γιατί αυτό μπορούσαν να δουν
και να κατανοήσουν.
