Την
ώρα που όλα γύρω σου διαλύονται, την ίδια ώρα ανοίγουν όλες οι επιλογές.
Λόγια
θα μου πείτε και πάλι λόγια. Την ώρα που δεν έχω να φάω τι μπορώ να αλλάξω και
ποιες επιλογές έχω; Την ώρα που οι λογαριασμοί τρέχουν, πως θα τους πληρώσω, αν
δεν έχω μία; Την ώρα που η ανεργία με έχει λιώσει, τι όνειρα να κάνω και ποιες
αλλαγές να φαντάζομαι;
Δίκιο
έχεις και όσα αντιλέγεις είναι σωστά. Μόνο που εγώ λέω για εκείνη την στιγμή
που τρέχοντας έστω και φευγαλέα ο νους σκέφτεται την ζωή που θα ήθελε, την ζωή
την ιδανική, το εντελώς άπιαστο όνειρο.
Εκείνη την στιγμή, που δυστυχώς για
τους περισσότερους νεοέλληνες, είναι η αναπόληση του παρελθόντος και η
επιστροφή κάποια χρόνια πίσω, εκεί όπου λεφτά υπήρχαν και η χλίδα και η
βλαχοκυρίλα καθόριζε την εικόνα και την ζωή μας , εκεί όπου η κλεψιά και το
ρουσφέτι ήταν στις πρώτες θέσεις των αξιών μας, εκεί όπου ο έχων γ…..σε και
έδερνε, εκεί όπου η προβολή σε κουτσομπολίστικη εκπομπή ήταν στόχος ζωής, όπου
οι πορνοστάρ είχαν μεγαλύτερη αξία από τους επιστήμονες , η υγεία και η παιδεία
ήταν εμπορεύσιμα είδη, η διαφορετικότητα επέσειε τον χλευασμό και οι λέξεις
ισονομία και ισοπολιτεία τη κοροϊδία. Εκεί όπου ο πάσης φύσεως εξυπνάκιας και
λαμόγιο μπορούσε να απολαμβάνει τα πάντα, και ο άξιος και δουλευτής την
μετριότητα.
Αυτό
σου λέω , σε αυτό τον κόσμο θες να γυρίσεις;
Τώρα
που σου διέλυσαν την ζωή σου, μήπως είναι η ώρα να τους διαλύσεις την κοινωνία
τους;
Μήπως
είναι η ευκαιρία σου να φτιάξεις μια κοινωνία με κανόνες ίσους για όλους, με
ευκαιρίες για όλους , μια κοινωνία που θα αναγνωρίζει την αξία των ατόμων, μια
κοινωνία με παροχές σε υγεία και παιδεία, που θα ενδιαφέρεται για τους
ανθρώπους και όχι για τα άτομα, μια κοινωνία με κράτος δικαίου, με λιγότερη
γραφειοκρατία και περισσότερη ευαισθησία;
Τώρα
που ρημάξανε την ζωή σου, είναι η ώρα να αλλάξεις την κοινωνία τους.
Για
αυτό σκέψου για μια φορά μακροπρόθεσμα, αν δεν θέλεις τα παιδιά σου να
κληρονομήσουν το δικό σου χάλι , κάνε κάτι να το αλλάξεις.
Και
για να το αλλάξεις το κυριότερο είναι να αλλάξεις την σκέψη σου. Σήμερα το θέμα
δεν είναι τι μπορούμε αλλά τι θέλουμε.