Γράφει ο Γιώργος Βούλγαρης
Ο τίτλος είναι από παλιά ελληνική ταινία της αξέχαστης Γεωργίας
Βασιλειάδου, αλλά αντικατοπτρίζει την… σύγχρονη, ευρωπαϊκή Ελλάδα.
Η απόφαση της κυβέρνησης να διακόψει το επίδομα τοκετού και η
αντιμετώπιση των παιδιών σαν τεκμήριο, κάνει πασίδηλο το στόχο της.
Αν και υπάρχουν έρευνες για το δημογραφικό, αν και η Ελλάδα
γίνεται χώρα γερόντων (κ.λ.π. γιατί οι Ελληνίδες αποφεύγουν πλέον να γεννούν) έρχεται
η κυβέρνηση να γυρίσει τις γυναίκες σε εποχές ξεχασμένες.
Σε εποχές που οι γυναίκες γεννούσαν στα χωριά με τη βοήθεια της
συγχωριανής μαμής, με όλους τους κινδύνους αυτής της πράξης.
Θάνατοι μητέρων και παιδιών, ανάπηρα παιδιά γιατί τραβήχτηκαν
λάθος κ.α.
Και τότε υπήρχαν πόλεμοι. Κατοχή. Σήμερα; Η κρίση; Δεν υπάρχει
δικαιολογία.
Δεν μιλάμε για αριθμούς. Η κυβέρνηση με αυτή την απόφαση, συνειδητά,
βάζει σε κίνδυνο ανθρώπινες ζωές.
Εάν η κυβέρνηση υλοποιήσει και αυτή την αντικοινωνική απόφαση,
τότε δεν θα δικαιούται να ισχυρίζεται ότι είναι κυβέρνηση ευρωπαϊκής χώρας.
ΥΓ. Εάν σας πονέσει το κεφάλι να ζητήσετε να σας ξεματιάσουν
γιατί θα κόψουν και τα φάρμακα…
