Γράφει
η Εύα Τσέδου
Στα
20 δεν το σκέφτεται κανένα θηλυκό, στα 30 όμως τα 40 μοιάζουν σαν το τέλος για
οτιδήποτε όμορφο, σαν το όριο μέχρι το οποίο μπορείς να είσαι γυναίκα, θηλυκό,
όμορφη, αξιοπρόσεκτη, διεκδικητική και δημιουργική. Αυτή είναι η επικρατούσα
άποψη. Είναι όμως πραγματικότητα τελικά ή μύθος; Ποια είναι η ζωή μιας γυναίκας
μετά τα 40;
Αυτό
που χαρακτηρίζει μια γυναίκα μετά τα 40 στις δυτικές κοινωνίες είναι η
λέξη «τελειωμένη». Η λέξη αυτή όμως είναι το τέλος ή μια νέα αρχή;
Όταν όλα τα βλέμματα δεν είναι στραμμένα πάνω σου πια, όταν όλοι δεν προσδοκούν
κάτι από σένα, έρχεται η ώρα της ελευθερίας, η ώρα που επιτέλους το βλέμμα σου
και το ενδιαφέρον σου πέφτει αποκλειστικά σε σένα.
Η
καριερίστρια μετά τα 40, έχει βάλει γερά θεμέλια στη δουλειά της, έχει φτιάξει
«όνομα» και ξέρει πως να αντιμετωπίζει τις κακοτοπιές. Ήρθε η ώρα που
επιτέλους θα κάνει και πράγματα που τις αρέσουν, ήρθε η ώρα να δώσει βάρος στις
διαπροσωπικές στης σχέσεις.
Η
μικρομάνα , επιτέλους τώρα που μεγάλωσαν τα παιδιά της, έχει τον χρόνο να
ασχοληθεί με την δουλειά της και τα χόμπι της.
Η
μεγαλομάνα , επιτέλους έχει πιάσει τον στόχο της και έχει όλη την ωριμότητα να
μεγαλώσει τα παιδιά της με την ωριμότητα των 40 plus.
Η
θρησκευόμενη ή η πολιτικοποιημένη ακολουθεί την πίστη της ή τις πεποιθήσεις εν
πλήρει συνειδήσει έχοντας άποψη και δικαίωμα στην άποψη.
Η
φιλάρεσκη και η ματαιόδοξη ξέρει να εκμαιεύει με όλους τους τρόπους κομπλιμέντα
, νοιώθοντας υπέροχα με αυτά.
Η
ερωτευμένη ή η καψουρεμένη ζει σε όλο του το μεγαλείο τον έρωτα ή την καψούρα
της.
Η single, απαλλαγμένη
από την κοινωνική πίεση του γάμου και του παιδιού, επιτέλους δίνει τόπο στα
όνειρα της.
Στα 40 plus δεν υπάρχει τίποτα καλό ή κακό.
Υπάρχει μου αρέσει και δεν μου αρέσει. Δεν υπάρχει η πολυτέλεια των τύψεων,
υπάρχει μπορώ και δεν μπορώ, δεν υπάρχει πιέζομαι ή καταπιέζομαι αλλά θέλω ή
δεν θέλω. Στα 40 δεν υπάρχει χρόνος για αναμονή, αλλά μόνο χρόνος για ζωή.
40 plus: ΕΥΧΗ Η ΚΑΤΑΡΑ ΓΙΑ
ΤΙΣ ΓΥΝΑΙΚΕΣ; Εσείς αποφασίζετε.
